Waarom (lotgenoten) contact kan teleurstellen…

Ik ken de ervaring van lotgenotencontact. In diverse contexten. Zowel onder mensen met oorsuizen en geluidsgevoeligheid. Maar ook rond misbruik door zorgverleners. En lotgenotencontact over complementaire methoden binnen een cliëntenorganisatie van de Geestelijke Gezondheidszorg. In eerste instantie was het een bevrijding.

Eindelijk herkenning, en erkenning voor wat ik had meegemaakt. Maar al snel volgde de teleurstelling. Dan bleek dat iedereen haar of zijn eigen verhaal had. Niet alleen bleek dat we weliswaar hetzelfde hadden meegemaakt, maar dat toch onze ervaringen ermee verschillend waren, en ook de weg eruit die we zochten.
Wat niet altijd werd begrepen, zoals bleek uit de instellingen, professionals of goed bedoelende vrijwilligers die veronderstelden dat het voor jou het beste was als je hun pad zou volgen om eruit te komen. En hierin niet de ruimte lieten om mijn eigen pad te volgen.

Ik ken het ook in heel andere context. In politiek verband bijvoorbeeld, en bij sociale activiteiten. Zowel in de context van formeel werk als bij bestuurs- en vrijwilligerwerk. Ook daar zijn de verwachtingen vaak hoog gespannen. Dat je hoopt en verwacht bondgenoten te treffen. Mensen die eenzelfde ervaring hebben, een zelfde inschatting, en die eenzelfde inschatting te hebben, het, net als jij, ook leuk vinden om dit of dat te doen, of juist een hekel hebben aan zus of zo. Soms kun je het geluk hebben een gelijkgestemde te ontmoeten, maar vaak ook kan de teleurstelling toeslaan. Waardoor velen zich terugtrekken in zichzelf, in hun kleine wereldje waar ze juist uit wilden komen.

Bewustzijn kan heel tot een heel andere uitkomst leiden. Niet dat je daardoor de teleurstelling bespaard blijft. Want die is belangrijk, die wijst ons juist op iets, namelijk dat het ons bewust kan maken van onze verwachtingen, hoop en verlangens. Dat deze ons bewust kunnen maken van hoe onze verwachtingen, al vaak een claim leggen op een situatie. Of op iemand. Hoe dit ongemerkt invloed kan uitoefenen op het contact dat je aangaat. Een claim waarvan we ons vaak nauwelijks bewust zijn. Maar die we vaak wel onbewust aanvoelen als een ander ons op die manier wil beïnvloeden. Die gaan we dan met een grote boog uit de weg.

In een of enkele sessies kun je leren hoe je uit zo’n onbewuste claim kunt blijven. Hoe je om kunt gaan met de – vaak heel terechte – behoeften die achter ons verlangen, hoop en verwachtingen liggen. Hoe deze je kunnen leiden naar meer begrip en inzicht voor jezelf, naar meer liefde en aandacht voor jezelf. Waardoor de claim naar anderen verandert in rust in jezelf. En anderen vanzelf je richting opkomen… en je dat wat je eerst zo zocht, vanzelfsprekend ontvangt…

Sylvia I. Saakes

Praktijk voor aandacht, inzicht en zelfhelend vermogen